Pierwsze fikcyjne biografie
Żywoty urojne Marcel Schwob
Przekład Maryna Ochab
Żywoty urojone to książka niezwykła: składa się z dwudziestu dwóch opowieści na poły biograficznych, na poły fikcyjnych, których bohaterami są postaci autentyczne – tyle że poddane „fikcyjnej obróbce”. Oczywiście to nie jedyna taka książka – tyle że, jak się zdaje, pierwsza.
Niezrównany pisarz.
Guillaume Appolinaire
Na całym świecie żyją miłośnicy Marcela Schwoba, którzy tworzą małe tajne stowarzyszenia.
Jorge Luis Borges
Marcel Schwob rozpoczął publikację tych krótkich tekstów na łamach Le Journal w 1984 roku, by dwa lata później ogłosić je w formie książkowej. Wśród jej bohaterów pojawią się postaci starożytne – jak Empedokles czy Petroniusz – ale też i te z epok późniejszych – by wymienić Pocahontas, Nicolasa Loyseleura – jednego z sędziów Joanny d’Arc, kapitana Kida – pirata, czy parę morderców Burke’a i Harego. To prozatorskie capriccio, subtelna zabawa motywami historycznymi i literackimi, popis erudycji, próba refleksji nad relacją prawdy i fikcji i swoisty autoportret intelektualny pisarza.
Żywoty uważa się za pierwsze dzieło z gatunku fikcyjnych biografii, którego najsłynniejszym przykładem jest zapewne Powszechna historia nikczemności Jorge Luisa Borgesa - Argentyńczyk zresztą jeden z tekstów Schwoba przetłumaczył a hiszpański i bez wątpienia zainspirował się francuskim twórcą.
