Levi, pochodzący z Włoch Żyd, przeżył Auschwitz i w swojej książce Czy to jest człowiek (1947) opowiadał o cierpieniach, których doświadczył w obozie i podczas wyczerpującego powrotu do domu. Z kolei Rigoni początkowo służył państwu faszystowskiemu. Był sierżantem dowodzącym plutonem armii Mussoliniego w czasie walk nad Donem w Związku Radzieckim, w ostatnim, katastrofalnym okresie kampanii zimowej (1942-43), kiedy to wojsko włoskie poniosło porażkę i zostało zmuszone do odwrotu.

Sierżant w śniegu (1953) — wspomnienia Rigoniego z tamtych ostatnich dramatycznych dni— to opowieść o tym, jak udało mu się przeprowadzić 70 ocalałych żołnierzy pieszo z Ukrainy na Białoruś, a potem z powrotem do Włoch. Na przestrzeni kolejnych 60 lat, książka ta, za którą w rok po jej wydaniu autor otrzymał nagrodę Viareggio za najlepszy debiut, sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy i była tłumaczona na całym świecie. Jak powiedział sam Rigoni, nie napisał jej po to, by rościć sobie pretensje do bohaterstwa, ale w hołdzie dla żołnierzy, u boku których walczył, oraz dla zwykłych Rosjan, którzy udzielili im schronienia. Tak samo jak Levi czuł, że „tylko przelewając to na papier, zdołam ocalić siebie od szaleństwa”. Najbardziej znaczącą cechą tej powieści jest jej prostota. Rigoni Stern mówi o niewyobrażalnie trudnych wydarzeniach, a mimo to udało mu się stworzyć książkę pełną nadziei.