Jeden z najważniejszych i najoryginalniejszych serbskich pisarzy XX wieku.

Borislav Pekić (Борислав Пекић) był serbskim pisarzem. Urodził się w 1930 roku w Czarnogórze, należącej wtedy do Królestwa Jugosławii. Od 1945 roku do czasu jego emigracji do Londynu (w 1971 roku) mieszkał w Belgradzie. Był także jednym z członków i założycieli Partii Demokratycznej w Serbii. Jego rozległa znajomość długiej tradycji myśli europejskiej, począwszy od Platona po Nietzschego, Freuda i Heideggera, jak również związki, które łączą jego pisarstwo z twórczością takich pisarzy jak Mann, Joyce, Huxley, Beckett, Orwell i Sołżenicyn, przyczyniły się znacznie do ponownego włączenia się serbskiej literatury w główne prądy europejskie. Zmarł w 1992 roku.

W Polsce ukazały się przekłady czterech jego powieści: Czas cudów, Pielgrzymka Arsenijego Njegovana: Portret, Wzlot i upadek Ikara Gubelkjana oraz Jak pogrzebać wampira.