Apokalipsa na Heathrow
Wścieklizna Borislav Pekić
Przekład Agnieszka Łasek
Wścieklizna przedstawia wizję końca świata, która jest konsekwencją tego, co w swojej antropocentrycznej próżności uczyniliśmy z Ziemią. Bo przecież natura użyczyła nam tej planety tylko na pewien czas. Powieść opisuje katastrofę mikrobiologiczną wywołaną przez wirusa wścieklizny, zmutowanego w naukowym laboratorium. Zdzierając ze swoich bohaterów drobnomieszczańską maskę współczucia, Pekić pokazuje, jak bezwzględni są ludzie ogarnięci wściekłością, zwłaszcza gdy znajdują się w opałach i muszą walczyć o własne życie. Ten apokaliptyczny dreszczowiec nakreśla obraz gatunku ludzkiego, opisując zarazem charakter naszej cywilizacji. To dramatyczna powieść fantastyczno-naukowa zawierająca kilka toczących się równolegle historii. Wszystkie wydarzenia mają miejsce na londyńskim lotnisku Heathrow i ewidentnie prowadzą ku katastrofie. Wściekliznę można czytać na wielu poziomach, to książka, która niesie ze sobą przesłanie filozoficzne, a nawet religijne.
Pisarz, który poszerzył granice serbskiej prozy.
Słowami autora:
Na londyńskim lotnisku Heathrow wybucha epidemia wścieklizny, wywołana przez laboratoryjny szczep wirusa, tzn. przez jego genetycznie zmodyfikowaną wersję. Powstały w takich warunkach wirus staje się sprawcą najśmiertelniejszej ze znanych dotychczas gatunkowi ludzkiemu chorób. Teren lotniska zostaje oddzielony od reszty świata i objęty kwarantanną, rozpoczyna się walka. Wścieklizna nie ma szczęśliwego zakończenia. By ustrzec od infekcji Londyn oraz resztę świata, Heathrow zostaje spalone, a 250 tysięcy osób ginie. Jedyny ocalały to pies zakażony wirusem. Świat nie zostanie uratowany.
Gdyby w tej i innych śmiertelnych epidemiach naszym jedynym zadaniem było wynalezienie lekarstwa na chorobę, wciąż moglibyśmy mieć nadzieję. Jakieś lekarstwo zawsze się znajdzie, choćby tymczasowe. Gatunek ludzki przetrwał nawet budzącą strach Czarną Śmierć, która zmiotła z powierzchni ziemi jedną trzecią ludności Europy.
Jednak w tym wypadku bitwa nie toczy się tylko przeciwko samej wściekliźnie. Choroba wywołuje u nas inny rodzaj wścieklizny – ten, w którego cieniu toczy się nasze życie, ten, o którym czytamy, słuchamy i uczymy się. To rodzaj wścieklizny, z którym musimy zmierzyć się zarówno w naszym życiu jak i w naszej historii, to wścieklizna, którą każdy z nas nosi w swoim wnętrzu.
Kontakt w sprawie praw autorskich: Liliana i Alexandra Pekić lillypekic@gmail.com
