Henrik Tikkanen (1924-1984) był fińskim szwedzkojęzycznym pisarzem i artystą. Najbardziej znany jest jako rysownik: jego widoki Helsinek, rysunki kobiecych ciał i szybko kreślone portrety dają się z łatwością rozpoznać. Pisał powieści, książki podróżnicze, sztuki, dramaty radiowe, sztuki telewizyjne, książki dla dzieci i aforyzmy.

Tikkanen urodził się w Helsinkach, w rodzinie należącej do zamożnej i uprzywilejowanej szwedzkojęzycznej elity Finlandii. Z jego rodziny wywodziło się kilka wybitnych postaci, biorących udział w życiu politycznym i kulturalnym kraju.

Podczas wojny radziecko-fińskiej (1941-44) służył w armii jako ochotnik, ale uznał to wszystko za zbyt „głupie, by o tym mówić, okropne i przerażające”, strzelił sobie w ramię i został zwolniony z wojska. Po wojnie studiował sztukę na Uniwersytecie Helsińskim. Początkowo pracował dla najważniejszej gazety szwedzko-fińskiej, a od 1967 roku był dyrektorem artystycznym największego dziennika fińskiego, „Helsingin Sanomat”, w którym publikował również felietony ilustrowane własnymi rysunkami.

Komiksy i rysunki Tikkanena publikowano w wielu czasopismach i gazetach jeszcze przed wojną, a jego pierwsza książka ukazała się w 1946 roku. Prace artysty były pokazywane na wystawach krajowych i zagranicznych. Posługiwał się on elegancką, łatwo rozpoznawalną kreską. Do tworzenia swoich rysunków używał zaledwie kilku ruchów, które wykonywał czasem ostrożnie i delikatnie, innym razem kreśląc swobodnie biegnące i stanowcze linie. Po polsku ukazał się tom jego prozy zawierający teksty Wojna trzydziestoletnia i Po bohaterskiej śmierci (2002) w przekładzie Andrzeja Chojeckiego.