Vergílio Ferreira (1916-1996) był pisarzem portugalskim. Jego najsławniejsze dzieło – „Manhã Submersa” zostało opublikowane w 1953 roku, a w roku 1980 nakręcono jego ekranizację.

Urodził się 28 stycznia 1916 roku w Serra da Estrela (Melo, Gouveia), tam spędził swoje dzieciństwo i młodość. Kiedy miał dziesięć lat rozpoczął naukę w seminarium w Fundão, dokąd uczęszczał przez kolejnych sześć lat, następnie ukończył szkołę średnią w miejscowości Guarda i w 1940 roku uzyskał tytuł filologa klasycznego na uniwersytecie w Coimbrze. Jego życie jako nauczyciela w szkole średniej można podzielić na dwa główne etapy: pobyt w Évorze (1945-1958) i przyjazd do Lizbony (od 1959), gdzie aż do emerytury uczył w Liceu Camões.

Pierwszy etap kariery literackiej Ferreiry był całkowicie neorealistyczny. Jednakże jego dzieła wkrótce zaczęły mówić własnym głosem, interpretowanym jako przejście do egzystencjalizmu; szczególnie istotne było jego podejście do czasu i postaci dziecięcych. Jest to związane z wyraźnie metafizyczną i egzystencjalną logiką fascynacji ludzką kondycją. Począwszy od lat 70., ton jego dzieł nabrał ironicznego zabarwienia, wynikającego z pewności, że wszystkie prawdy się wymykają, każdy pewnik traci swoją wyrazistość, a w ostatecznym rozrachunku wszystkie myśli kierują się w stronę śmierci.

Na przykład dorastać znaczy przejść z syna w ojca, ale także przejść od czasu straconego do czasu wymyślonego, w absolut wysnuty z pamięci, choć ta typowo proustowska lekcja (czy też stan) zachowała u Ferreiry znamiona pełnej współczesności.

Ferreira zmarł 1 maja 1996 roku w Lizbonie. Po polsku ukazało się jego Objawienie (1979) w przekładzie Ireneusza Kani.