Álvaro Cunqueiro (1911-1981) – pisarz i dziennikarz, piszący po galicyjsku i hiszpańsku. Publikował poezję, powieści, opowiadania oraz eseje – i wciąż pozostaje wyjątkową i niezwykle oryginalną postacią literatury Półwyspu Iberyjskiego.

Álvaro Cunqueiro urodził sie w małym miesteczku Mondoñedo (Galicja, północno-zachodni region Hiszpanii) w 1911 roku. Jego ojciec prowadził miejscową aptekę, która stanowiła centrum towarzyskie miasteczka, zaś matka znana była ze swoich gawędziarskich zdolności. Już od dzieciństwa poruszał się w oszarach dwóch języków – ojciec mówił po hiszpańsku (kastylijsku), a matka po galicyjsku. Od wczesnej młodości pisał i angażował się w życie literackie, zadebiutował tomem wierszy w 1932 r., potem wydał ich jeszcze kilka. Po wojnie domowej pracował jako dziennikarz i dużo podróżował. Zmarł w Vigo w 1981 r. Cunqueiro zasłynął przede wszystkim jako prozaik: jego wyrafinowane i subtelne teksty, pełne humoru i ironii, odnoszą się do baśni, legend, klasycznej literatury, ale zarazem mocno zakorzenione są w wiejskim pejzażu galicyjskiej, całkiem podobnej do polskiej zresztą, wsi. Zdaniem niektórych, Cunqueiro jest swoistym prokursorem latynoamerykańskiego realizmu magicznego.